Rahmi Mert Özcan ‘Bir Dünya Müzik’ dergisindeki Ağustos ayı yazısında Bülent Ortaçgil’i anlattı. Hayatın her alanında egolarını bir kenara bırakıp mütevazı duruşuyla kalplere seslenen sanatçıyı kendi gibi, olması gerektiği ve kendisine yakıştığı gibi müziğini icra eden bir değer olduğunu ifade etti!

BÜLENT ORTAÇGİL – BENİMLE OYNAR MISIN?

“Yüzünü dökme küçük kız
Bırak üzülmeyi.
Yalnız sen misin bir düşün.
Unutan sevilmeyi…”
(Yüzünü Dökme Küçük Kız)

Her şeyin başlangıcı olan bu samimi dizeler… Yıl 1970… 20 yaşında kimya mühendisliği okuyan bir üniversite öğrencisi tüm dünyayı kasıp kavuran İngiliz pop-rock müziğinin temel taşlarını alıp kendisiyle harmanlıyor ve folk müziğimizle şiirsel bir anlatımı iç içe sıkıştırıp müziğin en naif halini bizlere sunuyor. Bu kişi hayatın her alanında egolarını bir kenara bırakıp mütevazı duruşuyla kalplere seslenen, sanatın pek çok noktasından geçmiş, Türk müziğinin yetiştirdiği büyük ozan ve gerçek bir sanatçı Bülent Ortaçgil…

“Mavi kuş sanki bir düş,
Kaşla göz arasında.
Geceyle gündüz arasında.”
(Mavi Kuş)

Bu dizeler 1974 yılına götürüyor bizleri. Sanırım Türk pop-rock tarihinin en önemli albümlerinden biridir. Onno Tunç ve Ergun Pekakcan ile çalıştığı bu albümde “Olmalı mı olmamalı mı”, “Şık Latife”, “Suna Abla” gibi herkesin diline dolaşan, zamana meydan okuyan şarkılar da ortaya çıkmıştır. Albüm tam 40 yıl sonra folk-rock ve psychedelic tınıların yoğun olmasının etkisiyle de ABD’ de de piyasaya sürülmüştür. Folk, pop, rock ve hatta 2003 yılındaki “Gece Yalanları” albümünü de dâhil ettiğimizde caz tınılarını da bizlere fazlasıyla hissettiren Ortaçgil psychedelic tavrını da müziği ile karıştırmış, zengin ama bir o kadar da kendisine ait bir karakter yaratmayı başarmıştır.

“Pencerenin önünde arkadaştan ayrı
Porselen saksıda bir süs çiçeği.
Pencere önü çiçeğine,
Ne ansızın yağmur ne gök kuşağı. “
(Pencere Önü Çiçeği)

Ortaçgil 1976 yılında yeni bir albüm yayınladı ve plak başarısız oldu. Başarısızlığın getirdiği moral bozukluğu onu yaklaşık on yıl müzikten uzaklaştıracaktı. Bundan sonraki süreçte mühendisliğe devam eden sanatçı verdiği bir röportajda; “mühendis oldum çünkü korktum. İstemediğim müziği çalarak kendime kurduğum müzik dünyasını yok etmek istemedim” diyerek verdiği kararın duygusal tavrını da bu şekilde dile getiriyordu. Ortaçgil 80’li yılların başına doğru Fikret Kızılok ve Erkan Oğur ile tanıştı ve bu buluşma sonrası birlikte canlı kaydedilmiş iki albüm yaptılar ama yayınlamadılar. Aynı dönemde TRT için çocuk şarkıları da kaydettiler. Asıl olarak Fikret Kızılok ile 1986 yılında “Pencere Önü Çiçeği” adlı bir albüm yayınlamış ve yarım bıraktığı müzik yolculuğuna da kaldığı yerden devam etmiştir.

“Yarım gün uzakta Ankara
Sokaklarda uslu kentliyi oynamak için.
Yine gazeteleri okumak, yine gece bıkkınlığı…
Yine sabah telaşlarına alışmak için
Deniz kokusu getiriyorum.”
(Deniz Kokusu)

90’lı yıllarda müzikte daha aktif olan, 1998 yılında o muhteşem “Light” albümüne tanık olduğumuz Ankaralı müzisyen, Türk müziğinin o dönemki “La minör” esaretinden de kendisini sıyırmış, farklı introlarla bizleri büyülemiş, kişisel olarak devrik cümleler ve prozodi hatalarıyla da kendisini daha çok sevdirmiş ve yine kendine has bir müzisyen olduğunu herkese göstermiştir. Hayatı iyi anlayan ve iyi anlatan, hemen hemen her şarkısında ondan bir şeyler bulup ruh haline yansıtabileceğimiz dünyanın en sakin ve huzur verici müzisyenidir Ortaçgil.

“Hiç bir neden yokken ya da bilmezken
Tepemiz atmış ve konuşmuşuzdur…
Onca neden varken ve tam sırası gelmişken,
Hiç bir şey yapmamış ve susmuşuzdur…
Olamaz mı? Olabilir…”
(Eylül Akşamı)

Türk pop-rock müziğinin en önemli isimlerinden biri olan Ortaçgil şarkılarıyla, yazdıklarıyla, duruşu ve verdiği huzurla her zaman adından bir şekilde bahsettirmeyi başarmıştır. Onun için söylenenlerin hiç birisi abartılmış değildir aksine görmesi gereken değeri de çoğu zaman görememiştir. Ha bir de sahnede oturuşuna takanlar var günümüzde hala… Kendi gibi, olması gerektiği ve kendisine yakıştığı gibi müziğini icra eden bir değerdir Ortaçgil. Hiç bir neden yokken ya da biz bilmezken veya onca neden varken ve tam sırası gelmişken siz de kendinizi Bülent Ortaçgil şarkıları dinlerken bulabilirsiniz. Olamaz mı? Olabilir…

Rahmi Mert Özcan – Bir Dünya Müzik 2016 Ağustos Sayısı Yazısı